W artykule o zapisie nie-liczb jako liczby wspomniałem o tym, jak różnego rodzaju media możemy zapisywać w postaci binarnej. Wspomniałem między innymi o zapisie obrazów jako BMP, czyli najprostszej formie, w jaki sposób można to robić. Dlatego też przejdźmy nieco do programowania i spróbujmy sami zaprogramować odczyt takich plików.

W pierwszym artykule z serii o przechowywaniu danych w postaci cyfrowej pokazałem system binarny oraz bardzo dobrze nam znany system dziesiętny. Do tego w ostatnim z artykułów przemyciłem system szesnastkowy. Pomyślałem, że warto byłoby opowiedzieć nieco więcej o różnych systemach liczbowych, ich właściwościach i zastosowaniach (nie tylko w informatyce).

W poprzednich artykułach z tej serii mówiliśmy o liczbach całkowitych, rzeczywistych, różnych ich kodowaniach, więc można stwierdzić — „Acha! To tak działają kalkulatory!” Tylko jakoś zgubiliśmy tutaj to, o czym pisałem na samym początku, że wszystko reprezentujemy jako liczby. Ale jak liczbami zapisać śmieszny filmik z kotami? Albo w tym artykule, jak każda litera może być liczbą? Otóż wszystko ponownie odnosi się do… kodowania.

Poprzednio omawialiśmy system binarny oraz jak z jego wykorzystaniem komputery przechowują liczby naturalne i całkowite. Czas poszerzyć horyzonty. Przejdźmy do rzeczy mniej oczywistej, czyli do liczb wymiernych i rzeczywistych. W końcu co to za maszyna licząca, jeśli nie obsługuje ułamków, a przy dzieleniu zawsze zaokrągla lub zwraca resztę. Tutaj mamy dwa zupełnie różne podejścia do trzymania liczb — liczby stałoprzecinkowe oraz liczby zmiennoprzecinkowe.