W poprzednim wpisie wprowadziłem temat sztucznej inteligencji, przy okazji wspominając o teście Turinga. Jest to najpopularniejszy, ale zarazem dość specjalistyczny test pozwalający na sprawdzenie, czy sztuczna inteligencja osiągnęła poziom człowieka. Chciałbym tutaj temat kontynuować i przedstawić zarówno najbardziej klasyczne sposoby sprawdzania, czy mamy do czynienia z nie-człowiekiem, jak również może nieco praktyczniejsze, dzisiejsze metody.

Sztuczna inteligencja — zewsząd atakujący nas buzzword. Telefony ze sztuczną inteligencją, aparaty fotograficzne napędzane sztuczną inteligencją, algorytmy sztucznej inteligencji. Do tego wszelkie pokrewne terminy odmieniane na różne sposoby i łączone ze wszelkimi możliwymi rzeczownikami — smart home, smart car, smart zegarki, smart odkurzacze, smart żarówki, uczenie maszynowe, uczące się algorytmy… Dołóżmy nagłówki z gazet — sztuczna inteligencja zastępuje dziennikarzy, czeka nas bunt sztucznej inteligencji, sztuczna inteligencja to bla bla bla. Do tego wszędzie słyszymy o zagrożeniach sztucznej inteligencji — utrata prywatności, inwigilacja, zabranie pracy, przejęcie władzy nad światem, zniszczenie ludzkości, i tak dalej. Czas to wszystko poukładać.