Do tej pory omawiając macierze, zwykle pokazywałem takie o niedużych wymiarach, ładnie wypełnione liczbami. W praktyce algorytmicznej jednak spotykamy się nie dość, że z dużo większymi macierzami, to jeszcze takimi, które mają bardzo dużo zer. Ta ostatnia cecha interesuje nas najbardziej w ramach tego artykułu, bo możemy wtedy mówić o macierzach rzadkich. Zobaczmy, jakie typowe macierze rzadkie możemy wyróżnić i jakie powstały podejścia do ich przechowywania w pamięci.

Spośród mnogości zagadnień matematyki akademickiej na zagadnieniach z algebry liniowej znajdziemy jedno, które jest proste, a zarazem bardzo przydatne i szeroko stosowane w informatyce. Są to macierze. W tym artykule przybliżę, czym one są, co z nimi robimy i jakie mają zastosowania, szczególnie w informatyce. Z racji tego, że jest to blog głównie informatyczno-programistyczny, a nie matematyczny, to oprócz suchych opisów jak liczymy macierze ręcznie pokażę je też od strony algorytmicznej — zaprogramujemy je.

Zapewne wiecie bądź jakoś domyśliliście się po tytule, że komputery trzymają wszystkie informacje w postaci cyfr. I to nie takich zwykłych od 0 do 9 dobrze znanych nam na co dzień. Wszystko to, co znajduje się w komputerach, jest opisane zaledwie dwoma cyframi: 0 i 1. Dokładnie tyle wystarczy, aby opisać dosłownie wszystko — liczby, zdjęcia, muzykę, filmy, programy, teksty… Gdybyśmy zajrzeli w pamięć komputera tak, żeby zobaczyć w niej surowy zapis danych, ujrzelibyśmy widok zbliżony do tego z filmu Matrix — deszcz zer i jedynek. Pochylmy się jednak nad tym, dlaczego tak jest? Po co? Skąd to się wzięło, jak to ogarnąć i jakie to ma niesamowite właściwości?